Międzynarodowy Komitet Bioetyki przeciwny przymusowi

 


Międzynarodowy Komitet Bioetyki

 

Opinia w sprawie związku między rozporządzeniem w sprawie "czujnego oczekiwania i tachypiryny" a procedurą wprowadzania do obrotu tzw. szczepionek Covid oraz w sprawie naruszenia zasady dobrowolnej i świadomej zgody w kontekście kampanii szczepień

 

Niniejszą opinią Międzynarodowy Komitet Bioetyki pragnie zwrócić uwagę opinii publicznej na korelację pomiędzy regulacjami dotyczącymi "domowego postępowania z pacjentami zakażonymi Sars-CoV-2" określonymi w rozporzadzeniach Ministerstwa Zdrowia z dnia 30 listopada 2020 r. i 26 kwietnia 2021 r. (tzw. strategia "watchful waiting and tachypyrine") a warunkami ustanowionymi przez prawodawstwo europejskie w zakresie wprowadzania do obrotu tzw. szczepionek anty-Covid. Opinia ma również na celu zwrócenie uwagi na naruszenie zasady dobrowolnej i świadomej zgody wynikającej z rozpoczęcia kampanii szczepień i wprowadzenia obowiązkowych szczepień obywateli i cudzoziemców przebywających we Włoszech. Ma to na celu ostrzeżenie opinii publicznej przed antydemokratycznym dryfem, który wyłania się z politycznego zarządzania Covid.

W tym celu Komitet uważa za konieczne przypomnieć przede wszystkim, że wspomniane rozporządzenia ministerialne zalecają farmakologiczne leczenie pacjentów cierpiących na Covid wyłącznie za pomocą terapii objawowych opartych na paracetamolu i niesteroidowych lekach przeciwzapalnych, zniechęcając lekarzy ogólnych do stosowania terapii, które uznają oni za najbardziej odpowiednie w poszczególnych przypadkach, zgodnie z nauką i sumieniem.

    Powody, dla których Ministerstwo Zdrowia opowiedziało się za strategią "czujnego oczekiwania i tachypiryny", jak również merytoryczna treść odpowiednich przepisów, były już przedmiotem kontrowersji zarówno na płaszczyźnie naukowej, jak i prawnej. Chcemy tu jednak odtworzyć funkcjonalny związek między dyscypliną ministerialną a wprowadzaniem na rynek tzw. szczepionek anty-covidowych. Te ostatnie są dopuszczane warunkowo i tymczasowo na podstawie procedury regulowanej rozporządzeniem Komisji Europejskiej nr 507/2006 z dnia 29 marca 2006 r. Przedmiotowe zezwolenie, przyznawane na okres jednego roku, dotyczy "produktów leczniczych", w odniesieniu do których nie zostały dostarczone "wyczerpujące dane kliniczne dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności" (art. 3 ust. 1) i może zostać przyznane między innymi pod warunkiem, że te "produkty lecznicze" zaspokajają "niezaspokojone potrzeby medyczne" (art. 3 ust. 1 lit. c)), to znaczy potrzeby, dla których nie istnieją rozwiązania terapeutyczne.

Łatwo zatem dostrzec związek między dyscypliną "czujnego oczekiwania i tachypiryny" a procedurą wprowadzania na rynek tak zwanych szczepionek przeciwko Covidowi: gdyby wspomniane rozporzadzenia ministerialne nie utrudniały - aż do tego stopnia, że uniemożliwiały - identyfikacji konkretnych terapii, pozostawiając tym samym niezaspokojoną potrzebę medyczną zwalczania Covida, kampania szczepień nie mogłaby zostać rozpoczęta. Zależność tę zdaje się również potwierdzać następstwo czasowe wydarzeń: warunkowe zezwolenie na wprowadzenie do obrotu pierwszej "szczepionki" przeciwko Covidowi (grudzień 2020 r.), po którym w ciągu kilku tygodni nastąpiło przyjęcie pierwszego z dwóch rozporządzeń ministerialnych (listopad 2020 r.).

 Równie łatwo można zauważyć, że kampania szczepień - za pomocą prawdopodobnie z góry ustalonej strategii - doprowadziła najpierw do odwrócenia uwagi opinii publicznej w mediach w kierunku klimatu oczekiwania i wywyższania tzw. szczepionek antynowotworowych, a następnie do wprowadzenia i stopniowego rozszerzania obowiązku szczepień: ukryty obowiązek nałożony na całe społeczeństwo, jako wymóg dostępu do tzw. zielonego paszportu, a za jego pośrednictwem do korzystania z towarów i usług oraz wykonywania pracy, jak również wyraźny obowiązek nałożony na niektóre grupy zawodowe, jak również, w końcu, na osoby zidentyfikowane na podstawie czysto anagraficznej, poza wszelką logiką medyczną i naukową.

W obu przypadkach kampania szczepień prowadzi do systematycznego naruszania zasady wolnej i świadomej zgody: dla obywateli i cudzoziemców zamieszkałych we Włoszech, którzy poddali się tak zwanym szczepieniom mniej lub bardziej dobrowolnie - biorąc pod uwagę instrument przymusu, jakim jest Zielony Paszport - ponieważ niepewność naukowa dotycząca bezpieczeństwa i skuteczności tak zwanych szczepionek przeciwko Covid-19 niweczy warunek wstępny zgody, a mianowicie możliwość poznania i oceny przez lekarza/eksperymentatora - w świetle nauki i sumienia - ryzyka związanego z samymi "szczepionkami" i przedstawienia go pacjentowi, tak aby ten ostatni mógł wyrazić lub nie, prawdziwie świadomą zgodę, w tym również w odniesieniu do obywateli i cudzoziemców zamieszkałych we Włoszech, którzy zostali zobowiązani do poddania się szczepieniu, ponieważ nałożenie tego obowiązku usuwa wszelką możliwość wyrażenia prawdziwie dobrowolnej zgody.

 Na podstawie tych rozważań Międzynarodowy Komitet Bioetyki zwraca uwagę opinii publicznej na następujące kwestie:

  • stosowanie "czujnego oczekiwania i włączenia tachypiryny" mogło się przyczynić do rozprzestrzeniania wirusa SARS-CoV-2 i choroby Covid poprzez utrzymywanie zakażonych osób w kontakcie ze zdrowymi osobami w domowych, a zatem nieodpowiednich, warunkach;
  • omawiane przepisy mogły również przyczynić się do śmierci osób, które zostały zakażone wirusem SARS-Cov-2 i które mogłyby zostać uratowane, gdyby w odpowiednim czasie otrzymały wczesne i ukierunkowane leczenie przeciwko Covidowi;
  • rozporządzenie to uniemożliwiało de facto lekarzom ogólnym określenie metod terapeutycznych mających na celu skuteczne zwalczanie rozprzestrzeniania się Covid, spełniając tym samym zasadniczą przesłankę dopuszczenia do obrotu tzw. szczepionek anty-Covid zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 507/2006;
  • zgodnie z ww. rozporządzeniem, rozpatrywane ”szczepionki" są "produktami leczniczymi", w odniesieniu do których nie zostały dostarczone "wyczerpujące dane kliniczne dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności", co ipso iure wskazuje, niezależnie od wszelkich sporów naukowych, na ich eksperymentalny charakter;
  • w zakresie, w jakim stosowanie takich eksperymentalnych "leków" wiąże się z ryzykiem dla odbiorców, kampania szczepień stanowi masowe eksperymenty przeprowadzane na nieświadomych odbiorcach, z naruszeniem podstawowych zasad bioetyki i bioprawa, które chronią człowieka przed procedurami medycznymi, takimi jak zasady ostrożności, dobroczynności i nieszkodliwości;
  • w szczególności kampania szczepień systematycznie prowadzi do naruszania zasady swobodnej i świadomej zgody, która została skodyfikowana w następstwie procesów norymberskich i od tamtej pory nigdy nie była kwestionowana;
  • w rzeczywistości w kampanii na rzecz szczepień priorytetowo potraktowano wprowadzanie na rynek wyłącznie "szczepionek" opartych na mRNA o nieznanych skutkach farmakologicznych i genetycznych, pozbawiając społeczeństwo możliwości wyboru między nimi a szczepionkami tradycyjnymi i białkowymi, na których istnienie są bardziej ugruntowane dowody naukowe;
  • jednym z nieoczekiwanych skutków kampanii szczepień jest nawoływanie do dyskryminacji i nienawiści wobec osób, które zdecydowały się nie poddać szczepieniom lub nie są w stanie tego zrobić i których wykluczenie z opieki medycznej jest faktycznie przewidziane, wbrew innej ogólnej zasadzie bioetyki i bioprawa, a także wbrew zasadzie równego dostępu do opieki zdrowotnej;
  • w odniesieniu do długoterminowych skutków kampanii szczepień, pojawiają się dowody naukowe wskazujące na znacznie poważniejsze niepożądane reakcje na tzw. szczepionkę przeciwko Covid, niż dotychczas przewidywano i podawano do wiadomości opinii publicznej przez rząd i media, ze szczególnym uwzględnieniem młodszych grup wiekowych - jak wynika na przykład ze sprawozdania Senatu Republiki Włoskiej nr 1-00388 z dnia 16 czerwca 2021 r;
  • wreszcie wobec całej opinii publicznej należy stwierdzić, że jednym z głównych celów politycznego zarządzania awaryjnego tzw. pandemią Covid i tej samej kampanii szczepień było wprowadzenie do celów wyraźnie różnych od zdrowia, narzędzi kontroli opartych na cyfryzacji życia obywateli i cudzoziemców przebywających we Włoszech, które według wszelkiego prawdopodobieństwa będą utrzymywane nawet po zakończeniu stanu wyjątkowego, i w tym sensie, należy rozumieć, że istnieje funkcjonalny związek między obowiązkowym szczepieniem i dostępem do Zielonej Przepustki.

 

W związku z powyższym Międzynarodowy Komitet Bioetyki:

  1. ponawia swój apel do rządu włoskiego o porzucenie polityki narzucania obywatelom i cudzoziemcom przebywającym we Włoszech obowiązkowych szczepień i zielonych przepustek;
  2. zachęca inne państwa, jak również organizacje międzynarodowe, do rozważenia podjęcia środków perswazji moralnej wobec rządu włoskiego w celu zaprzestania masowego testowania na obywatelach i rezydentach zagranicznych eksperymentalnego leku, niewłaściwie nazywanego "szczepionką";
  3. w przypadku, gdyby takie środki perswazji moralnej okazały się nieskuteczne, wzywa państwa i organizacje międzynarodowe do rozważenia takich interwencji humanitarnych, które mogą okazać się konieczne dla ochrony bezpieczeństwa i praw podstawowych ich własnych obywateli przebywających we Włoszech, jak również obywateli włoskich;
  4. podkreśla występującą w następstwie stanu wyjątkowego tendencję do centralizowania metod i procesów decyzyjnych w organach monokratycznych, a nie kolegialnych, co potwierdza na przykład niedawna decyzja przewodniczącego Rady Stanu o zawieszeniu wykonalności wyroku regionalnego sądu administracyjnego w Lacjum, który unieważnił dyscyplinę "czujnego oczekiwania i tachypiryny".
  5. Wzywa krajową i międzynarodową opinię publiczną do zwrócenia uwagi na postępowanie rządu włoskiego, także ze względu na wybory polityczne, które w najbliższych tygodniach mogą doprowadzić do poważnych zmian w strukturze instytucjonalnej kraju oraz do ryzyka dalszego naruszenia podstawowych praw i wolności obywateli i cudzoziemców przebywających w tym kraju, uznanych w traktatach międzynarodowych, których Włochy są stroną.


Rzym-Paryż, 20 stycznia 2022 roku

 

Tłumaczenie: W rzeczy samej

 

Oryginalny tekst opinii jest opublikowany na stronie:




 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

List do Polaków: KOMU SŁUŻYSZ, POLSKO?!

LIST OTWARTY w sprawie 80. rocznicy Rzezi Wołyńskiej

List do premiera Kanady Justina Trudeau w sprawie pastora Artura Pawłowskiego