Skaningowa i transmisyjna mikroskopia elektronowa ujawniła tlenek grafenu w szczepionkach CoV-19
Zarazki rodzą się w nas i z nas jako infekcja, a nie infekcja komórek ciała. Innymi słowy zarazki są objawami dezorganizacji komórkowej i genetycznej, a NIE konkretną przyczyną dezorganizacji komórkowej i genetycznej! GERM to NIC, a TEREN to WSZYSTKO. Zarazki mogą tylko przyczyniać się do stanu nierównowagi toksycznej, ale NIGDY nie powodują żadnej konkretnej choroby! prof. dr Robert O. Young.
Skaningowa i transmisyjna mikroskopia elektronowa ujawniła tlenek grafenu w szczepionkach CoV-19
prof. dr Robert O. Young
(tłumaczenie: Marek Skowroński. Publikacja na blogu "W rzeczy samej" za zgodą Autora)
Streszczenie
Niniejszy artykuł przedstawia niezależne badania naukowe nad „szczepionkami przeciwko COVID-19” produkowanymi przez koncerny: AstraZeneca, Janssen (Johnson&Johnson), Moderna i Pfizer/BioNTech pod względem ich składu jakościowego oraz ewentualnych zanieczyszczeń. Badania ujawniły, że preparaty te zawierają szereg zanieczyszczeń takich, jak: nanocząsteczki grafenu, aluminium, bizmutu, tytanu, wanadu, żelaza, stali nierdzewnej, chromu, sodu, miedzi, krzemu, a także wysoce toksyczny glikol polietylenowy oraz pasożyta Trypanosoma cruzi (świdrowca amerykańskiego), którego kilka odmian jest dla człowieka śmiertelnych, zaś jedna z nich jest przyczyną zespołu nabytego niedoboru odporności lub AIDS. Ujawnione w badaniach opisanych w tym artykule składniki, nie znalazły się w ulotkach do „szczepionek” i w informacjach dostarczonych przez producentów odpowiednim organom wydającym zezwolenie dopuszczające preparaty do stosowania u ludzi, w tym również u dzieci.
Tłumacz
Na ryc. 1 przedstawiono tzw. bombę klastrową o zredukowanym tlenku grafenu (rGO) w żywej, niezabarwionej ludzkiej krwi po zaszczepieniu CoV-19, powodującym patologiczną krzepliwość krwi!
Ryc. 1: Mikrografia skupiska węgla zredukowanego tlenku grafenu (rGO) widzianego w żywej, niebarwionej ludzkiej krwi w mikroskopie z kontrastem pHazy przy 1500x. Czerwone krwinki krzepną w kryształku rGO i wokół niego w stanie znanym jako Rouleau (łańcuch).
Jakie są nieujawnione składniki zawarte w tzw. szczepionkach CoV – 19 produkowanych przez koncerny: Pfizer, Moderna, AstraZeneca i Janssen?
Aby uzyskać odpowiedź na powyższe pytanie, nasz zespół pobrał wodną frakcję z wszystkich czterech próbek preparatów (Pfizer, Moderna, AstraZeneca i Janssen), a następnie poddano każdą z nich badaniu pod mikroskopem z kontrastem pHazy przy powiększeniu 100x, 600x do 1500x. Badanie to wykazało anatomiczne dowody na obecność zredukowanych cząstek tlenku grafenu (rGO). Cząsteczki te porównano z mikrofotografiami rGO z Choucair et al, 2009 w celu ich identyfikacji i weryfikacji.
Etapy analizy frakcji wodnych szczepionek
Schłodzone próbki były przetwarzane w sterylnych warunkach, przy użyciu komory z przepływem laminarnym i z użyciem sterylizowanego sprzętu laboratoryjnego. Etapami analiz były:
1) rozcieńczenie w 0,9% sterylnej soli fizjologicznej (0,45 ml + 1,2 ml);
2) frakcjonowanie polaryzacji: 1,2 ml heksanu + 120 ul próbki RD1;
3) ekstrakcja hydrofilowej wodnej pHazy;
4) skanowanie spektroskopii absorbancji UV i fluorescencji;
5) ekstrakcja i oznaczanie ilościowe RNA w próbce;
6) mikroskopia elektronowa i optyczna pHazy wodnej.
Nieujawnione przez producenta składniki „szczepionki” firmy Pfizer
Mikrografy na rycinach 2 i 3 uzyskano przy użyciu kontrastu pHazy 100X, 600X i 1500X, mikroskopii optycznej ciemnego pola i jasnego pola. Po lewej stronie każdej mikrofotografii zobaczysz mikrofotografie uzyskane z wodnej frakcji szczepionki Pfizer zawierającej rGO. Po prawej stronie każdej mikrofotografii widoczne dopasowanie ze znanych źródeł zawierających rGO do walidacji anatomicznej. Obserwacje pod mikroskopem kontrastu pH, ciemnego pola, jasnego pola, transmisyjnej i skaningowej mikroskopii elektronowej szczepionki firmy Pfizer, w tym produkty szczepionkowe firm Moderna, Astrazeneca i Janssen ujawniły pewne obiekty, które mogą być paskami grafenu, jak pokazano poniżej na ryc. 3.
Ryc. 2: Obraz frakcji wodnej z próbki szczepionki Pfizer (po lewej) i ze standardu zredukowanego tlenku grafenu (rGO) (po prawej) (Sigma-777684). Mikroskopia optyczna, 100X
Ryc. 3: Obrazy frakcji wodnej zawierające zredukowany tlenek grafenu z próbki szczepionki Pfizer (po lewej) i standard zredukowanego tlenku grafenu (rGO) (po prawej) (Sigma-777684). Optyczna mikroskopia kontrastowa pHazy, 600X
Ryc. 4: Kapsyd liposomowy zawierający rGO, którego firma Pfizer używa w swoim produkcie do przenoszenia tlenku grafenu poprzez przyłączenie kapsydu liposomowego do określonych cząsteczek mRNA w celu kierowania zawartości liposomów fGO do określonych narządów, gruczołów i tkanek, to jest do: jajników i jąder, szpiku kości, serca i mózgu. Obraz uzyskano za pomocą preparatu SEM-Cryo.
W celu ostatecznej identyfikacji grafenu metodą TEM konieczne było uzupełnienie obserwacji o charakterystykę strukturalną poprzez uzyskanie charakterystycznej próbki wzorca dyfrakcji elektronów (jak na rysunku „b” poniżej). Standardowa próbka odpowiadająca grafitowi lub grafenowi ma symetrię heksagonalną i składa się z kilku koncentrycznych sześciokątów.
Rycina 4b przedstawia wzór dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego cząstek grafenu. Ostateczna identyfikacja tlenku grafenu za pomocą mikroskopii TEM pozwoliła wykryć go we wszystkich czterech szczepionkach CoV-2-19.
Ryc. 4b: Wzór dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego cząstek grafenu.
Stosując transmisyjną mikroskopię elektronową (TEM) zaobserwowaliśmy skomplikowaną matrycę lub siatkę złożonych półprzezroczystych elastycznych arkuszy rGO (tlenku grafenu) z mieszaniną ciemniejszych wielowarstwowych aglomeracji i jaśniejszych barw rozwiniętych monowarstw, jak na ryc 5.
Ryc 5: Klaster nanocząstek grafenu w szczepionce firmy Pfizer. Cząsteczki te wydają się być zagregowane.
Ciemniejsze obszary liniowe na ryc. 5 wydają się być miejscowym nakładaniem się arkuszy i lokalnym układem poszczególnych arkuszy równolegle do wiązki elektronów.
Na siatce pojawia się duża gęstość niezidentyfikowanych zaokrąglonych i eliptycznych wyraźnych kształtów, prawdopodobnie odpowiadająca otworom generowanym przez mechaniczne wymuszanie siatki rGO podczas obróbki - jak na ryc. 6.
Ryc. 6: Obserwacja mikroskopowa TEM, w której obecne są cząstki zredukowanego tlenku grafenu w „szczepionce” firmy Pfizer. Dyfraktometria rentgenowska ujawnia ich naturę krystalicznych nanocząstek węglowych rGO. Dowody te zostały początkowo odkryte przez Muestra RD1 i opublikowane w Raporcie La Quinta Columna z 28 czerwca 2021 r.; Wykrywanie tlenku grafenu w zawiesinie wodnej; Delgado Martin, Campra Madryt.
Spektroskopia rentgenowska z dyspersją energii ujawnia rGO w szczepionce Pfizer
Następnie za pomocą spektroskopii rentgenowskiej z dyspersją energii (EDS) przeanalizowano ciekłą frakcję szczepionki Pfizer pod kątem zawartości chemicznej i pierwiastkowej - jak na ryc. 6. Widmo EDS w próbce rozcieńczonego roztworu soli fizjologicznej wykazało obecność węgla, tlenu - po weryfikacji pierwiastki rGO - oraz sodu i chlorku (ryc. 2, 3, 5 i 6).
Ryc. 7: Widmo EDS „szczepionki” firmy Pfizer pod mikroskopem ESEM w połączeniu z mikrosondą rentgenowską EDS (oś X = KeV, oś Y = wynik) identyfikujące węgiel, tlen, sód i chlorki.
Za pomocą specjalnego oprogramowania do kontroli kalibracji spektrofotometru NanoDropTM 2000 (Thermofisher), widmo absorpcji UV całkowitej frakcji wodnej skorelowano z 747 ng/ul nieznanych substancji absorbujących. Jednak po ekstrakcji RNA komercyjnym zestawem (Thermofisher), kwantyfikacja za pomocą sondy fluorescencyjnej Qbit specyficznej dla RNA (Thermofisher) wykazała, że tylko 6t ug/ul może być związane z obecnością RNA. Widmo było zgodne ze szczytem rGO przy 270 nm. Zgodnie z przedstawionymi obrazami mikroskopowymi, większość tej absorbancji mogła być spowodowana warstwami grafenopodobnymi, obfitującymi w zawiesinę płynów w próbce. Wnioski dodatkowo poparto wysoką fluorescencją próbki z maksimum przy 340 nm, zgodnie z wartościami szczytowymi dla rGO. Jednocześnie należy wspomnieć, że RNA nie wykazuje spontanicznej fluorescencji pod wpływem promieniowania UV.
Ryc. 8: Widmo UV frakcji wodnej próbki szczepionki Pfizer.
Badanie fluorescencji ultrafioletowej frakcji wodnej Pfizer dla zredukowanego tlenku grafenu (rGO)
Absorpcję ultrafioletu i widma fluorescencji uzyskano za pomocą spektrofotometru z czytnikiem wielomodowym Cytation 5 Cell Imaging (BioteK). Widmo absorbancji UV potwierdziło maksymalny pik przy 270 nm, zgodny z obecnością cząstek stałych rGO. Maksimum fluorescencji UV przy 340 nm również sugeruje obecność znacznych ilości rGO w próbce (Bano i wsp., 2019).
Ryc. 9: Widma absorpcji UV i fluorescencji uzyskano za pomocą spektrofotometru z czytnikiem wielomodowym Cytation 5 Cell Imaging (BioteK). Widmo absorbancji UV potwierdziło maksymalny pik przy 270 nm, zgodny z obecnością rGO. Maksimum fluorescencji UV przy 340 nm również sugeruje obecność znacznych ilości rGO w próbce (Bano i wsp., 2019).
Ryc. 10: Analiza spektroskopowa UV wykazała adsorpcję spowodowaną obecnością zredukowanego tlenku grafenu, co potwierdza obserwacja pod mikroskopem w świetle ultrafioletowym.
Rysunki 11 i 12 zamieszczone poniżej przedstawiają mikrografię różnych mikro- i nanocząstek, które zostały zidentyfikowane w „szczepionkach” koncernówPfizer, Moderna, Astrazeneca i Janssen, i przeanalizowane za pomocą środowiskowego skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) w połączeniu z x- Mikrosonda promieniowa Systemu Dyspersyjnego Energii (EDS), która ujawniła rozmiar cząstek, rozkład składu i chemiczny charakter obserwowanych mikro i nanocząstek podczas obserwacji.
Ryc. 11: Ostre mikronowe szczątki o długości 20 µm zidentyfikowane w „szczepionce” firmy Pfizer zawierającej węgiel, tlen, chrom, siarkę, glin, chlorki, azot.
Ryciny 13 i 14 poniżej przedstawiają mikrografię różnych mikro- i nanocząstek, które zostały zidentyfikowane w tak zwanych szczepionkach Pfizer, Moderna, Astrazeneca i Janssen, i przeanalizowane za pomocą środowiskowego skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) w połączeniu z x- mikrosondą promieniową systemu dyspersji energii (EDS), która ujawniła wielkość cząstek, rozkład składu i chemiczny charakter obserwowanych mikro i nanocząstek podczas obserwacji.
Czy w „szczepionkach” firmy Pfizer znajdują się pasożyty?
Wydłużone ciało o długości 50 mikronów, jak widać na rycinie 13, jest tajemniczą osobliwością w szczepionce Pfizera. Ujawniona i zidentyfikowana anatomicznie jako pasożyt Trypanosoma cruzi[2], którego kilka odmian jest śmiertelnych i jest jedną z wielu przyczyn zespołu nabytego niedoboru odporności lub AIDS. [Atlas of Human Parasitology, 4. wydanie, Lawrence Ash i Thomas Orithel, strony 174 do 178 ].
Ryc. 13: Pasożyt Trypanosoma o długości około 20 mikronów,
znaleziony w tak zwanej „szczepionce” firmy Pfizer. Składa się z węgla,
tlenu, chromu, siarki, glinu, chlorku i azotu.
Mikroskopia kontrastowa pHazy żywej krwi. Mikrograf pasożyta Trypanosoma cruzi
Rysunek 14 przedstawia skład nanocząstek w tym węgiel, tlen, chrom, siarka, glin, chlorek i azot - również występujące w „szczepionkach” CoV-19.
Ryc. 14: Identyfikacja kompozytów nanocząstek
Rysunki 15 i 16 poniżej przedstawiają mikrografię różnych mikro- i nanocząstek, które zostały zidentyfikowane i przeanalizowane za pomocą środowiskowego skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) w połączeniu z mikrosondą rentgenowską systemu dyspersji energii (EDS), która ujawniła chemiczny charakter obserwowanych mikro i nanocząstek oraz ich morfologię. Białe cząstki o długości 2 mikronów składają się z bizmutu, węgla, tlenu, glinu, sodu, miedzi i azotu.
Ryc. 15: Cząstki nano- i mikronowe zidentyfikowane w „szczepionce” firmy Pfizer. Białe cząstki o długości 2 mikronów składają się z bizmutu, węgla, tlenu, glinu, sodu, miedzi i azotu.
Ryc. 16: Białe cząstki o wielkości 2 mikrony znajdujące się w tzw. szczepionce firmy Pfizer składają się z bizmutu, węgla, tlenu, glinu, sodu, miedzi i azotu.
Rysunki 17 i 18 pokazują identyfikację cząstek węgla organicznego, tlenu i azotu z agregatem osadzonych nanocząstek, w tym bizmutu, tytanu, wanadu, żelaza, miedzi, krzemu i aluminium, które zostały znalezione w tzw. szczepionce firmy Pfizer.
Ryc. 17: Agregat organiczny (węgiel-tlen-azot) z osadzonymi nanocząstkami bizmutu, tytanu, wanadu, żelaza, miedzi, krzemu i aluminium zatopionych w „szczepionce” firmy Pfizer.
Nieujawnione składniki w „szczepionce” AstraZeneca
Rysunki 19 i 20 przedstawiają zaprojektowane agregaty żelaza, chromu i niklu, znane również jako stal nierdzewna, a także mikro i nanocząstek osadzonych i zidentyfikowanych w „szczepionce” AstraZeneca oglądanej pod transmisyjnym mikroskopem elektronowym (TEM), i oznaczanych ilościowo za pomocą mikrosondy rentgenowskiej System Dyspersyjny Energii, który ujawnia chemiczny charakter obserwowanych mikro- i nanocząstek oraz ich morfologię.
Ryc. 20: Ilościowo określone nanocząsteczki w „szczepionce” AstraZeneca wykryte za pomocą mikrosondy rentgenowskiej systemu dyspersji energii, która ujawniła chemiczną naturę obserwowanych mikro i nanocząstek.
Do oceny adiuwantów w „szczepionce” AstraZeneca wykorzystano instrument XRF (X-ray fluorescence), który zidentyfikował cząsteczki: histydyny, sacharozy, glikolu polietylenowego (PEG) i alkoholu etylenowego, również zawarte w preparatach Pfizer i Moderna. Wyniki tego testu można zobaczyć na rysunku 20. Wstrzykiwanie PEG i alkoholu etylenowego jest znane jako rakotwórcze i genotoksyczne. PEG był jedynym adiuwantem zadeklarowanym w arkuszu danych wymieniającym składniki „szczepionki” Astrazeneca, ale zawartym również w „szczepionkach” firmy Pfizer i Moderna.
Ryc. 21: zidentyfikowane spektrum adiuwantów „szczepionki” AstraZeneca. W przypadku czterech cząsteczek stosowane są różne kolory identyfikowane za pomocą widm referencyjnych. Stężenie względne jest obliczane z całek sygnałów odniesienia dla molekuł w widmie ilościowym uzyskanym przy cyklu roboczym 5 sekund z najdłuższym obliczonym T1 wynoszącym 5 sek.
Nieujawnione składniki „szczepionki” firmy Janssen (Johnson&Johnson)
Ryciny 22 i 23 przedstawiają agregat organiczno-nieorganiczny zidentyfikowany w „szczepionce” Janssena. Cząsteczki składają się ze stali nierdzewnej i są sklejone „klejem na bazie węgla” o zredukowanym tlenku grafenu. Agregat ten jest wysoce magnetyczny i może wywołać patologiczną koagulację krwi i powstanie „efektu korony” lub „efektu białka kolczastego” z degeneracji błony komórkowej w wyniku interakcji z innymi dipolami. Na rycinach 24, 25 i 26 widoczne są efekty reakcji biologicznej lub transformacji komórkowej w żywej krwi pod kontrastem pHazy i mikroskopią ciemnego pola
Ryc. 22: Agregacja węgla, tlenu, żelaza i niklu w stali nierdzewnej wraz z tlenkiem grafenu.
"Efekt koronairusa" i "fekt białka kolczastego"
Endogennie wytworzony „efekt koronawirusa” i „białka kolca” (białka Spike - przyp. tłum.) są spowodowane zatruciem chemicznym i promieniowaniem ze zredukowanego tlenku grafenu i promieniowania mikrofalowego!
Ryc. 24: Efekt koronowy i endogenne tworzenie egzosomów w wyniku zatrucia chemicznego i popromiennego płynów naczyniowych i śródmiąższowych.
Ryc. 26: Mikrografia przedstawiająca endogenne tworzenie „białka kolca” jako infekcję, nie zaś „wraz z infekcją”!
Ryciny 24 i 25 powyżej przedstawiają „EFEKT KOROAWIRUSA” wytworzony na czerwonych krwinkach, zaś ryc. 26 przedstawia „EFEKT BIAŁKA KOLCOWATEGO” wywołany zarówno przez zdekompensowaną kwasicę płynów śródmiąższowych, a następnie naczyniowych będącą następstwem „kwaśnego stylu życia”, a konkretnie przez narażenie na toksyczne pulsujące elektro -pole magnetyczne o częstotliwości 2,4 GHz lub wyższej, jak i przez zatrucie chemiczne spowodowane spożyciem żywności i wody, toksyczne kwaśne zanieczyszczenie powietrza, ślady chemikaliów oraz nanocząsteczki obciążone chemikaliami zawartymi w „szczepionce” CoV - 19!
Nieujawnione składniki „szczepionki” Moderna
Ryc. 26 i 27 przedstwiają mieszankę materii organicznej i nieorganicznej zawartą w „szczepionce" Moderny. Transmisyjna mikroskopia elektronowa (TMS) i ilościowa ocena za pomocą mikrosondy rentgenowskiej systemu dyspersji energii (EDS) ujawniły chemiczny charakter obserwowanych mikro- i nanocząstek. Tak zwana „szczepionka” Moderny jest podłożem opartym na węglu o zredukowanym tlenku grafenu, w którym osadzone są niektóre nanocząstki. Nanocząstki składają się z węgla, azotu, tlenu, glinu, miedzi, żelaza i chloru.
Ryc. 26: Transmisyjna mikroskopia elektronowa ujawniająca kompozyt tlenku grafenu z osadzoną materią organiczną i nieorganiczną.
Ryc. 27: Osadzone cytotoksyczne nanocząstki.
Ryciny 27 i 28 przedstawiają analizę, która została również wykonana pod transmisyjną mikroskopią elektronową (TEM) i oznaczona ilościowo za pomocą mikrosondy rentgenowskiej systemu dyspersji energii (EDS) i ujawniła chemiczny charakter obserwowanych mikro- i nanocząstek. Zidentyfikowano wiele ciał obcych o kulistej morfologii z kilkoma wgłębieniami w kształcie pęcherzyków. Rysunek 29 pokazuje, że składają się one z węgla, azotu, tlenu, krzemu, ołowiu, kadmu i selenu. Ta wysoce toksyczna kompozycja nanocząstek to kropki kwantowe selenku kadmu, który jest cytotoksyczny i genotoksyczny.
Ryc. 27: Nanopęcherzyki w tlenku grafenu znalezionego w „szczepionce” Moderna.
Ryc. 29: Cytotoksyczny i genotoksyczny kompozyt nanocząstek w tlenku grafenu znaleziony w „szczepionce” Moderna.
Ryciny 30 i 31 to dalsza analiza tak zwanej „szczepionki” Moderna, która wykazała 100-mikronowy symplast kompozytu nanocząstek zredukowanego tlenku grafenu (rGO) składającego się z węgla i tlenu, z zanieczyszczeniem nanocząstkami azotu, krzemu, fosforu i chloru.
Ryc. 30: Transmisyjna mikroskopia elektronowa ujawniająca duży, 100-mikronowy symplast kompozytu nanocząstek zredukowanego tlenku grafenu.
Ryc. 31: Kompleks nanocząstek zawarty w „szczepionce” Moderna.
Rysunki 32 i 33 przedstawiają oparte na węglu jednostki zredukowanego tlenku grafenu w „szczepionce” Moderna zmieszane z agregatami wypełnionymi nanocząstkami krzemianu glinu.
Ryc. 33: Nanoelementy tlenku grafenu i krzemianu glinu zawarte w „szczepionce” Moderna.
Dyskusja
Pandemia SARS-CoVid-2-19 skłoniła przemysł farmaceutyczny do opracowania nowych leków, które nazwano „szczepionkami”. Mechanizm ich działania deklarowany przez przemysł farmaceutyczny, w połączeniu z tym, co jest zgłoszone w arkuszu danych szczepionek, nie jest jasny, aby uznać, że preparaty produkowane przez firmy: Pfizer/BioNTech (mRNA Vaccine), Moderna (Lonza mRNA-1273), Serum Institute Oxford AstraZeneca i Janssen COVID -19, wyprodukowana przez Janssen Biotech Inc., Janssen Pharmaceutical Company firmy Johnson & Johnson są szczepionkami. W istocie są to preparaty nanotechnologiczne terapii genetycznej. Dlatego należy uznać, że nazwa „szczepionka” jest eskamotem (oszustwem) używanym z powodów biurokratycznych i technokratycznych w celu uzyskania pilnego zatwierdzenia, ignorując wszystkie obowiązujące zasady dotyczące nowych leków, zwłaszcza tych, które obejmują nowatorskie mechanizmy nanotechnologiczne, a które nigdy wcześniej nie zostały opracowane ani przebadane i sprawdzone. Wszystkie te tak zwane „szczepionki” są opatentowane i dlatego ich rzeczywista zawartość jest utrzymywana w tajemnicy - nawet dla nabywców (rządów państw – przyp. tłum.) - którzy oczywiście korzystają z pieniędzy podatników. Tak więc konsumenci (podatnicy) nie mają informacji o tym, co jest do ich organizmów wszczepiane.
Ludzkość pozostaje w ciemności, jeśli chodzi o procesy technologiczne związane z nanocząsteczkami o negatywny wpływie na komórki organizmu, ale przede wszystkim o możliwym magnetotoksycznym, cytotoksycznym i genotoksycznym wpływie nanobio-interakcji na krew i organizm komórki. Przedstawione w niniejszym artykule badanie naukowe poprzez bezpośrednią analizę wspomnianych wcześniej tak zwanych szczepionek, za pomocą oprzyrządowania technologicznego wykrywającego nanocząstki, ujawnia niepokojące informacje dotyczące prawdy o rzeczywistej toksycznej zawartości składników tych preparatów nazywanych „szczepionkami”.
Jak wykazano powyżej, przebadane preparaty Pfizer, Moderna, AstraZeneca i Janssen nie są szczepionkami, ale skompleksowanymi agregatami nanocząstek tlenku grafenu o różnych nanoelementach przyłączonych do genetycznie zmodyfikowanych kwasów nukleinowych mRNA z komórek zwierzęcych lub vero oraz abortowanych ludzkich komórek płodowych. Składniki tych tak zwanych szczepionek są wysoce magnetotoksyczne, cytotoksyczne i genotoksyczne dla błon komórkowych roślin, owadów, ptaków, zwierząt i ludzi oraz ich genetyki, co już doprowadziło do poważnych obrażeń (szacowanych na ponad 500 milionów) i/lub ewentualnie śmierć (szacowana na ponad 35 milionów). Tak zwani „eksperci” lub „medyczni uczeni” twierdzą, że "szczepionki" przeciwko CoV-2-19 są:
- jedynym sposobem na powstrzymanie rozprzestrzeniania się COVID-19, nawet jeśli nie byłoby dowodów na jego istnienie i rozprzestrzenie się, o których mowa w naukowej metodzie Postulatów Roberta Kocha lub Riversa!
- bezpieczne - pomimo udokumentowanych dowodów, że jest inaczej;
- skuteczne - nawet jeśli miliony i tak chorują, narażając się na (być może - przyp. tłum.) nieistniejący wirus o nazwie CoV-19 (SARS-CoV-2 - przyp. tłum.) i umierają nie z powodu infekcji wirusowej, ale ze strachu przed nią, bo opierając się na przedstawianych im fałszywych dowodach poddają się szczepeniu, podczas gdy zawarty w tych preparatach toksyczny zredukowany tlenej grafenu dostarczany przez genetycznie zmodyfikowane mRNA - do określonych celów - do ludzkiego ciała, prowadzi do patologicznego krzepnięcia krwi, pozbawienia organów tlenu, hiperkapnii, niedotlenienia, a następnie śmierci przez uduszenie.
Wkrótce powiedzą, że nie ma innego wyboru, jak tylko przestrzegać wszystkich ich zaleceń, nawet jeśli CDC, rządy, uniwersytety i instytuty medyczne przyznają na piśmie, że nie mają żadnego „złotego standardu” na wyizolowanie wirusa SARS-CoV-2.
Wiedza to potęga. I jest to klucz do zrozumienia, dlaczego eksperymentalne "szczepionki przeciwko CoV-19" są tak niebezpieczne - pomimo oficjalnej narracji mediów korporacyjnych, która tłumi i cenzuruje każdego, kto ośmieli się mówić inaczej. Masz kontrolę nad własnym zdrowiem. Nie padnij ofiarą światowych rządów i biurokratów, którzy popychają wszystkich do zaszczepienia się. Miliarder „filantrop” Bill Gates i miliarderzy aktywiści BigTech uważają, że wiedzą, co jest najlepsze dla Ciebie i Twojej rodziny. Musisz mieć swobodę decydowania, co jest dla Ciebie odpowiednie. Nie pozwól rządom i pracodawcom zmuszać cię do „szczepienia” „dla własnego dobra”. Nie pozwól nikomu odebrać sobie wolności i zdrowia! To Twoje ciało, Twoje życie i Twój wybór!
prof. dr Robert O. Young
CURRICULUM VITAE
prof. dr Robert O. Young
|
czerwiec 1991 |
licencjat z żywienia w American Holistic College of Nutritional Birmingham, Alabama (USA) |
|
czerwiec 1993 |
mgr inż. technologii żywności I żywienia w American Holistic College of Nutrition Birmingham, Alabama (USA) |
|
marzec 1995 |
certyfikat z badania żywej krwi, mikroskopii ciemnego pola, Enderlein Institute, dr med. Maria - M. Bleker Essen (Niemcy) |
|
październik 1995 |
doktorat z biochemii (Patologiczna krzepliwość krwi) w American Holistic College Birmingham, Alabama (USA) |
|
styczeń 1996 |
honorowe wyróżnienie w Medical Microbiology Academia Mexicana de Medicina Tradicional, AC Meksyk Huehuetcapa Calpolli |
|
czerwiec 1997 |
doktorat z filozofii w żywieniu w American Holistic College of Nutrition, Birmingham, Alabama (USA) |
|
1997 |
został członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Medycznego Naturopatycznego |
|
czerwiec 1999 |
doktorat z naturopatii (Cud pH. Zrównoważ swoją dietę. Odzyskaj swoje zdrowie) w American Holistic College of Nutrition, Birmingham, Alabama, (USA) |
|
marzec 2000 |
zaproszenie Ministra Zdrowia i Edukacji, Pekin, Chiny, powołanie do Organizacji Narodów Zjednoczonych, Nowy Jork, dr Neil Solomon, MD, Johns Hopkins School of Medicine |
|
marzec 2000 |
honorowe wyróżnienie w biologii i chemii Wydział Biologii i Chemii Centralnego Uniwersytetu Państwowego Pekin (Chiny) |
|
1993 - 2001 |
naukowiec, Innerlight, Inc. (USA) |
|
2001 |
dysertacja: Chory i zmęczony. Odzyskaj swoją wewnętrzną przestrzeń. |
|
2001 |
publikacja: Cud pH, Zrównoważ swoją dietę. Odzyskaj swoje zdrowie. (Time Warner Books) |
|
2001 - 2013 |
naukowiec w The pH Miracle, Inc. |
|
marzec 2005 |
honorowe wyróżnienie na 20. Dorocznym Kolegium Duchownych i Świeckich im. Martina Luthera Kinga Jr., 138. Doroczny Tydzień Nauki i Świadomości Duchowej, MoreHouse College |
|
lipiec 2006 |
zaproszenie do Harvardu na trzygodzinny wykład: Ku etyce leczenia - nowoczesna biologia. |
|
2011 |
wykład: Kwasica i szkodliwe patologie: rola wody. Alcalinia Ionizzata. Mediolan (Włochy) |
|
2011 - 2012 |
zaproszenie do Białego Domu na spotkanie z prezydentem Barackiem Obamą w sprawie Obama Care, Waszyngton, DC |
|
kwiecień 2018 |
Certyfikat Krajowego Stowarzyszenia Kariery Zdrowotnej (NHA) certyfikowany flebotomista |
|
czerwiec 2018 |
główny prelegent na III Międzynarodowej Konferencji Chorób Wątroby i Raka Trzustki |
|
grudzień 2018 |
główny prelegent na dorocznej konferencji na temat chorób bakteryjnych, wirusowych i zakaźnych w Dubaju (ZEA) |
|
2019 |
profesor/wykładowca w Integrated Nutrition College, Nowy Jork (USA) |
|
styczeń 2019 |
członek Kolegium Redakcyjnym recenzowanego czasopisma naukowego Scivision Publishers |
|
marzec 2019 |
Prezentacja na 14. Światowym Szczycie Onkologii i Raka: Mukowiscydoza i gruczolakorak płuc, zarówno metaboliczne jak i dietetyczne, kwasowe warunki. Londyn (Wielka Brytania) |
|
czerwiec 2019 |
odznaczenie Jego Wysokości króla Suma Suma za pracę i badania nad rakiem i chorobami zakaźnymi Dżakarta (Indonezja) |
|
czerwiec 2019 |
zaprzysiężenie na funkcję komisarza Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości Naturalnej do pomocy w osądzeniu zbrodni przeciwko ludzkości i zbrodni przeciwko naturze. Bali (Indonezja) |
[1] Substancji wzmacniającej odpowiedź odpornościową i powodującej, że organizm lepiej odpowiada na podaną szczepionkę, dzięki czemu można osiągnąć lepszy efekt szczepienia lub uzyskać podobny efekt po kilkukrotnie mniejszej dawce szczepionki (przyp. tłum.).
[2] Świdrowiec amerykański (Trypanosoma cruzi) - kinetoplastyd z rodziny świdrowców należący do królestwa protista występujący w Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej. U zwierząt, w tym człowieka wywołuje pasożytniczą chorobę Chakasa.
____________________________
Bibliografia:
1. Ou, L., Song, B., Liang, H. et al. Toxicity of graphene-family nanoparticles: a general review of the origins and mechanisms. Part Fibre Toxicol13, 57 (2016). https://doi.org/10.1186/s12989-016-0168-y
2. Young RO (2016) Pathological Blood Coagulation and the Mycotoxic Oxidative Stress Test (MOST). Int J Vaccines Vaccin 2(6): 00048. DOI: 10.15406/ijvv.2016.02.00048
3. Xu et al, (2019) Identification of graphene oxide and its structural features in solvents by optical microscopy, RSC Adv., 9, 18559-18564
1) Extracction RNA Kit https://www.fishersci.es/shop/products/ambion-purelink-rna-mini-kit7/10307963
2) NanoDrop™ https://www.thermofisher.com/order/catalog/product/ND-2000#/ND-2000
4. Muestra RD1, La Quinta Columna Report, June 28, 2021; Graphene Oxide Detection in Aqueous Suspension; Delgado Martin, Campra Madrid.
5. Kim et al, Seeing graphene-based sheets, Materials Today,Volume 13, Issue 3,2010,Pages 28- 38,ISSN 1369-7021,https://doi.org/10.1016/S1369-7021(10)70031-6.
6. Bano, I. et al , 2019. Exploring the fluorescence properties of reduced graphene oxide with tunable device performance,Diamond and Related Materials,Volume 94,59-64,ISSN 0925- 9635,https://doi.org/10.1016/j.diamond.2019.02.021.
7. Biroju, Ravi & Narayanan, Tharangattu & Vineesh, Thazhe Veettil. (2018). New advances in 2D electrochemistry—Catalysis and Sensing. 10.1201/9781315152042-7.
8. Choucair, M., Thordarson, P. & Stride, J. Gram-scale production of graphene based on solvothermal synthesis and sonication. Nature Nanotech 4, 30–33 (2009). https://doi.org/10.1038/nnano.2008.365
9. Atlas of Human Parasitology, 4th Edition, Lawrence Ash and Thomas Orithel, pages 174 to 178
10. Mano, S.S.; Kanehira, K.; Sonezaki, S.; Taniguchi, A. Effect of Polyethylene Glycol Modification of TiO2 Nanoparticles on Cytotoxicity and Gene Expressions in Human Cell Lines. Int. J. Mol. Sci.2012, 13, 3703-3717. https://doi.org/10.3390/ijms13033703
11. Srivastava AK, Dwivedi N, Dhand C, et al. Potential of graphene-based materials to combat COVID-19: properties, perspectives, and prospects. Mater Today Chem. 2020;18:100385. doi:10.1016/j.mtchem.2020.100385
12. Young, RO, "The Effects of ElectroMagnetic Frequencies (EMF) on the Blood and Biological Terrain." https://www.drrobertyoung.com/post/the-effects-electromagnet-frequencies-on-the-blood-and-biological-terrain
13. Gatti AM, Manti A, Valentini L, Montanari S, Gobbi P, et al. (2016) Nano biointeraction of particulate matter in the blood circulation. Frontiers 30: 3.
14. Nikazar, S., Sivasankarapillai, V.S., Rahdar, A. et al. Revisiting the cytotoxicity of quantum dots: an in-depth overview. Biophys Rev 12, 703–718 (2020). https://doi.org/10.1007/s12551-020-00653-0
15. Ritesh Banerjee, Priya Goswami, Manoswini Chakrabarti, Debolina Chakraborty, Amitava Mukherjee, Anita Mukherjee, Cadmium selenide (CdSe) quantum dots cause genotoxicity and oxidative stress in Allium cepa plants, Mutation Research/Genetic Toxicology and Environmental Mutagenesis, Volume 865, 2021, 503338,ISSN 1383-5718, https://doi.org/10.1016/j.mrgentox.2021.503338.
16. Wanjun Cao, Lin He, Weidong Cao, Xiaobing Huang, Kun Jia, Jingying Dai, Recent progress of graphene oxide as a potential vaccine carrier and adjuvant, Acta Biomaterialia, Volume 112, 2020, Pages 14-28, ISSN 1742-7061, https://doi.org/10.1016/j.actbio.2020.06.009. (https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1742706120303305)
17. Concise Encyclopedia of Composite Materials, ed. Anthony Kelly, MIT Press, 1989, ISBN0-262-11145-4
18. L. Harivardhan Reddy, José L. Arias, Julien Nicolas, and Patrick Couvreur, "Magnetic Nanoparticles: Design and Characterization, Toxicity and Biocompatibility, Pharmaceutical and Biomedical Applications." Chemical Reviews 2012 112 (11), 5818-5878 DOI: 10.1021/cr300068p
19. US Dpt of health and human services (1996) Report Update: Vaccine Side Effects, Adverse Reactions, Contraindications, and Precautions. CDC 45(RR-12): 1-35.
20. Ottaviani G, Lavezzi AM, Matturri L (2006) Sudden infant death syndrome (SIDS) shortly after hexavalent vaccination: pathology in suspected SIDS? Virchows Arch 448(1): 100-104.
21. Taylor B, Miller E, Farrington CP, Petropoulos MC, Favot-Mayaud I, et al. (1999) Autism and measles, mumps, and rubella vaccine: no epidemiological evidence for a causal association. Lancet 353(9169): 2026-2029.
22. Demicheli V, Rivetti A, Debalini MG, Di Pietrantonj C (2012) Vaccines for measles, mumps and rubella in children. Cochrane Database Syst Rev 15(2): CD004407. New Quality-Control Investigations on Vaccines: Micro- and Nanocontamination 13/13 Copyright: ©2016 Gatti et al. Citation: Gatti AM, Montanari S (2016) New Quality-Control Investigations on Vaccines: Micro- and Nanocontamination. Int J Vaccines Vaccin 4(1): 00072. DOI: 10.15406/ijvv.2017.04.00072
23. Carola Bardage, Ingemar Persson, Åke Örtqvist, Ulf Bergman, Jonas F Ludvigsson, et al. (2011) Neurological and autoimmune disorders after vaccination against pandemic influenza A (H1N1) with a monovalent adjuvanted vaccine: population based cohort study in Stockholm, Sweden. BMJ 343: d5956.
24. Johann Liang R (2012) Updating the Vaccine Injury Table following the 2011 IOM Report on Adverse Effects of vaccines. HRSA, pp. 1-27.
25. L Tomljenovic, CA Shaw (2011) Aluminum Vaccine Adjuvants: Are they Safe? Current Medicinal Chemistry 18(17): 2630-2637.
26. Shaw CA, Petrik MS (2009) Aluminum hydroxide injections lead to motor deficits and motor neuron degeneration. J Inorg Biochem 103(11): 1555-1562.
27. Authier FJ, Sauvat S, Christov C, Chariot P, Raisbeck G, et al. (2006) AlOH3-adjuvanted vaccine-induced macrophagic myofasciitis in rats is influenced by the genetic background. Neuromuscul Disord 16(5): 347-352.
28. Exley C, Esiri MM (2006) Severe cerebral congophilic angiopathy coincident with increased brain aluminium in a resident of Camelford, Cornwall, UK. J Neurol Neurosurg Psychiatry 77(7): 877- 879.
29. Wills MR, Savory J (1985) Water content of aluminium, dialysis dementia, and osteomalacia. Environ Health Perspect 63: 141-147.
30. Brinth L, Pors K, Theibel AC, Mehlsen J (2015) Suspected side effects to the quadrivalent human papilloma vaccine. Danish Medical J 62(4): 1-12.
31. Palmieri B, Poddighe D, Vadalà M, Laurino C, Carnovale C, et al. (2016) Severe somatoform and dysautonomic syndromes after HPV vaccination: case series and review of literature. Immunol Res.
32. Visani G, Manti A, Valentini L, Canonico B, Loscocco F, et al. (2016) Environmental nanoparticles are significantly over-expressed in acute myeloid leukemia. Leuk Res 50: 50-56.
33. Artoni E, Sighinolfi GL, Gatti AM, Sebastiani M, Colaci M, et al. (2016) Micro and nanoparticles as possible pathogenetic co-factors in mixed cryoglobulinemia. Occupational Medicine.
34. T Hansen, L Klimek, F Bittinger, I Hansen, A Gatti, et al. (2008) Mast cell reiches Aluminium granuloma Pathologe 29(4): 311-313.
35. Gatti AM, Manti A, Valentini L, Montanari S, Gobbi P, et al. (2016) Nano biointeraction of particulate matter in the blood circulation. Frontiers 30: 3.
36. Tenzer S, Docter D, Rosfa S, Wlodarski A, Kuharev J, et al. (2011) Nanoparticle size is a critical physicochemical determinant of the human blood plasma corona: a comprehensive quantitative proteomic analysis. ACS Nano 5(9): 7155-167.
37. Radauer Preiml , Andosch A, Hawranek T, Luetz-Meindl U, Wiederstein M, et al. (2015) Nanoparticle-allergen interactions mediate human allergic responses: protein corona characterization and cellular responses. Fibre toxicology 13: 3.
38. Cedervall T, Lynch I, Lindman S, Berggård T, Thulin E, et al. (2016) Understanding the nanoparticle-protein corona using methods to quantify exchange rates and affinities of proteins for nanoparticles. PNAS 104 (7): 2050-2055.
39. Lynch I, Cedervall T, Lundqvist M, Cabaleiro-Lago C, Linse S, et al. (2007) The nanoparticle-protein complex as a biological entity; a complex fluids and surface science challenge for the 21st century. Advances in Colloid and Interface Science 134-135: 167-174.
40. Gatti AM, Quaglino D, Sighinolfi GL (2009) A Morphological Approach to Monitor the Nanoparticle-Cell Interaction. International Journal of Imaging and Robotics 2: 2-21.
41. Urban RM, Jacobs JJ, Gilbert JL, Galante JO (1994) Migration of corrosion products from modular hip prostheses. Particle microanalysis and histopathological findings. The Journal of Bone and Joint Surgery 76(9): 1345-1359.
42. Kirkpatrick CJ, Barth S, Gerdes T, Krump-Konvalinkova V, Peters (K 2002) Pathomechanisms of impaired wound healing by metallic corrosion products. Mund Kiefer Gesichtschir 6(3): 183-190.
43. Lee SH, Brennan FR, Jacobs JJ, Urban RM, Ragasa DR, et al. (1997) Human monocyte/macrophage response to cobalt-chromium corrosion products and titanium particles in patients with total joint replacements. J Orthop Res 15(1): 40-49.
44. Shaw CA, Seneff S, Kette SD, Tomljenovic L, Oller Jr JW, et al. (2014) Aluminum-Induced Entropy in Biological Systems: Implications for Neurological Disease. Journal of Toxicology 2014: 491316.
45. Shaw CA, Kette SD, Davidson RM, Seneff S (2013) Aluminum™s Role in CNS-immune System Interactions leading to Neurological Disorders. Immunome Research 9: 069.
46. Seneff S, Swanson N, Chen Li (2015) Aluminum and Glyphosate Can Synergistically Induce Pineal Gland Pathology: Connection to Gut Dysbiosis and Neurological Disease. Agricultural Sciences 6(1): 42- 70.
47. Pegaz B, Debefve E, Ballini JP, Konan-Kouakou YN, van den Bergh HJ (2006) Effect of nanoparticle size on the extravasations and the photothrombic activity of meso(p-tetracarboxyphenyl)porphyrin. J Photochem Photobiol B 85(3): 216-222.
48. Brinth LS, Pors K, Hoppe AG, Badreldin I, Mehlsen J (2015) Is Chronic Fatigue Syndrome/Myalgic Encephalomyelitis a Relevant Diagnosis in Patients with Suspected Side Effects to Human Papilloma Virus Vaccine? International Journal of Vaccines and Vaccination 1(1):1-5.
49. Moos WH, Faller DV, Harpp DN, Kanara I, Pernokas J, et al. (2016) Microbiota and Neurological Disorders: A Gut Feeling. Biores Open Access 5(1): 137-145.
50. Sekirov I, Russell SL, Caetano L, Antunes M, Brett (2010) Gut Microbiota in Health and Disease. Physiological Rev 90(3): 859-904.
51. Umbrello G, Esposito S (2016) Microbiota and neurologic diseases: potential effects of probiotics. J Transl Med 14(1): 298.
52. Kinoshita T, Abe RT, Hineno A, Tsunekawa K, Nakane S, et al. (2014) Peripheral sympathetic nerve dysfunction in adolescent Japanese girls following immunization with the human papillomavirus vaccine. Intern Med 53(19): 2185-2200.
53. Zhang L, Richards A, Khalil A, Wogram E, Ma H, Young RA, Jaenisch R. SARS-CoV-2 RNA reverse-transcribed and integrated into the human genome. bioRxiv [Preprint]. 2020 Dec 13:2020.12.12.422516. doi: 10.1101/2020.12.12.422516. PMID: 33330870; PMCID: PMC7743078.
54. Young, RO, "Forget Everything Else! Look at THE VAER's NUMBERS on Injuries and Deaths!." https://www.drrobertyoung.com/post/forget-everything-else-you-ve-heard-just-look-at-the-numbers5
55. Young, RO, "CDC NOW Admits NO 'Gold Standard' for the Isolation for ANY Virus!" https://www.drrobertyoung.com/post/cdc-now-admits-no-gold-standard-for-the-isolation-for-any-virus
56. Young, RO, "The Genesis of Severe Acute Respiratory (Syndrome) or SARS & Corona Virus or COVID - 19." https://www.drrobertyoung.com/post/the-genesis-of-severe-acute-respiratory-syndrome-or-sars-corona-virus-or-covid-19
57. Young, RO, "What Causes Oxygen Deprivation of the Blood(DIC) and Then Lungs(SARS - CoV 2 & 19)?" https://www.drrobertyoung.com/post/what-causes-oxygen-deprivation
58. Young RO, Migalko G (2020) What Causes Oxygen Deprivation of the Blood(DIC) and Then Lungs(SARS - CoV 2 & 12)?. Integ Mol Bio Biotechnol 1: 001-007. http://sciaeon.org/articles/What-Causes-Oxygen-Deprivation-of-the-Blood-DIC-and-Then-Lungs-SARS-CoV2and12.pdf
59. Young RO (2016) Who Had Their Finger on the Magic of Life - Antoine Bechamp or Louis Pasteur?. Int J Vaccines Vaccin 2(5): 00047. DOI: 10.15406/ijvv.2016.02.0004
Komentarze
Prześlij komentarz